Polityka pieniężna
Encyklopedia PWN
amerykański ekonomista, pochodzenia niemieckiego.
ekonomia
nauka badająca społeczny proces gospodarowania.
[gr. oíkos ‘dom’, nómos ‘prawo’],
Europejski Bank Centralny, ang. European Central Bank,
najwyższa instytucja finansowa UE, utworzona na mocy Traktatu o Unii Europejskiej, mająca osobowość prawną, działająca od 1 VI 1998;
ekon. obok oczekiwań ekstrapolacyjnych jedna z 2 hipotez sformułowanych w makroekonomii w celu wyjaśnienia zjawiska przewidywania przez podmioty gospodarcze przyszłej stopy inflacji.
ekon. najbardziej popularna miara poziomu wolności gospodarczej, określana w skali od 1 do 5, będąca średnią arytmetyczną 10 wskaźników: polityki handlowej, systemu podatkowego, polityki pieniężnej, systemu bankowego, inwestycji zagranicznych, własności, wydatków państwa, regulacji prawnych, czarnego rynku, kontroli płac i cen.
ekonomista;
